Дима, 42 - 16 мая 2014 01:37

Дауно ужо наспявала думка напiсаць пост на беларускай мове, i нават камусьцi абяцау гэта зрабiць))
А сёння падумалася: А чаму бы i не?) У нас у краiне на чыстай i лiтаратурнай размауляюць хiба што навуковыя дзеячы i дыктары. Ёсць iдэйная публiка - у асноуным моладзь, якiя таксама iмкнуцца мець зносiны па-беларуску, але на вулiцах i у штодзённасцi гэта гучыць хутчэй як экзотыка. Большасць размауляе i думае на рускай мове, хай i з некаторай вымоваю i мясцовым каларытам. Я адмыслова цiкавiуся у маiх маскоускiх знаёмцау - наколькi адчуваецца рознiца у гомане, вымове i лексiконе. Але мяне упэунiвалi, што я гавару на рускай мове, i усе гэтыя фактары практычна непрыметныя. Хоць сам я чуу маскоускiя iнтанацыi у iх гутарцы, а значыць рознiца ёсць))
Я чую беларускую мову з дзяцiнства... У асноуным гэта, вядома, тэлевiзар i радыё (тады яшчэ было правадное радыё! ), а потым i вывучэнне, як прадмета у школе. Падумалася мне, што у рускiх школах было на некалькi прадметау менш: беларуская мова i лiтаратура, Гiсторыя Беларусi... Дык вось разумець у гутарковым ключы мне зусiм нескладана, гэта ужо на падсвядомым узроунi адбываецца, а вось для паунавартаснай гутаркi не хапае практыкi - забываюцца найпростыя словы. Менавiта забываюцца, бо я Ведаю iх.
У дзяцiнстве не вельмi любiу беларускую мову, успрымау яе як нешта непазбежнае. На так званай "Трасянцы" - сумесi рускай i беларускай, а часам i украiнскай, гаварылi людзi з сельскае мясцовасцi. "Калгаснiк" - гэта было не самае прэстыжнае азначэнне))) I па гучаннi, i па слоунiкавым запасе трасянка нiяк не дацягвала да паунавартаснай мовы, але гэтае разуменне прыйшло потым)
А разуменне прыгажосцi i мiлагучнасць мовы адкрылася для мяне ужо шмат пазней, калi пачалi вывучаць гiсторыю. Творчасць "Пясняроу" i "Сяброу" таксама нямала гэтаму паспрыялi. Бацька у мяне рускi i па-беларуску не размауляе зусiм, але вельмi любiць Мулявiна, часта слухае i гэта, як нi круцi, перадалося i мне, аб чым я зусiм не шкадую, дарэчы)
Ужо пасля iнстытута я прачытау наколькi кнiг беларускiх класiкау на роднай мове, каб проста падтрымаць навыкi, i паглядзець наколькi гэта будзе складана для мяне. Апынулася не усё так дрэнна)) Праз некалькi абзацау я наогул пераставау адчуваць рознiцу менавiта у мове i пачынау успрымаць iнфармацыю i сэнс, часам адзначаючы для сябе рэдкiя i цiкавыя слоуцы i абарачэннi)) Пры гэтым нават думаць пачынаю па-беларуску, што ад сябе нават трохi не чакау.
Вельмi паважлiва стаулюся да людзей, якiя гавораць на беларускай чыста i пiсьменна, не гаворачы ужо аб тым, што пiшуць)) I дадзены пост хай будзе данiнаю павагi))

Як вы ставiцеся да роднай мовы?)

P.S. Нажаль у тэксце не атрымоуваецца напiсаць лiтару "у нескладовае"

• 
• 
•